Olmak istemediği kişiye dönüşmemesi için ne yapması, ne düşünmesi, nasıl davranması ya da nasıl hissetmesi gerektiğini biliyordu.
Bu yolculukta yanında olanlara da güveniyordu.
Düşünce şeklinin değiştiğini gördükçe davranışları da değişiyordu. İşaretler, semboller, taşlar, meditasyon, nefes çalışmaları ve tabii ki yoga.
Sevdiği şeyleri yapıp sevmediklerini yapmayarak, mecbur kaldıklarına olabildiğince sabırla yaklaşarak, fiziksel ve ruhsal özgürlüğünün tadını çıkararak yaşamaya devam ediyordu.
Sınırsız ihtimaller hep oradaydı ve onunlaydı, görüyordu.
İçi değiştikçe dışı da değişiyordu.
Önceden görünmezken, görünmezliği severken şimdi ise ben buradayım diyordu her haliyle.
Her şeye kötü yanından bakıp karanlık içinde yaşarken renkleri buldu ve bulandı onlara, hepsine, her zerresiyle tek tek.
Keşfetti zayıf ve güçlü yanlarını.
Daha yolu var elbette.
Her nefes bir adım daha yaklaştırsın en iyi haline.
Çok teşekkür ederim 🙏🏻❤️
YanıtlaSilDeğişim kuvvetli ve güzel bir şey! Dünyayı değiştirmek kendimizi değiştirmekle başlıyor her daim :)
YanıtlaSilBir o kadar da zahmetli. Çünkü değişim bir sürü şeyi içinde çözmeye çalışmakla başlıyor.
Silen iyi versiyonumuz ilerdedir herhalde :)
YanıtlaSilKişiden kişiye değişir, kim bilir! :)
SilBu sıralar bu soruya takmış durumdayım. Kendime sürekli senin en iyi versiyonun nasıl olurdu diye sorup duruyorum.Sende çok güzel anlatmıssın ve evet daha yolumuz vardır elbet...
YanıtlaSilBu arada ben de BCP blog canlandırma projesine dahil oldum :)
Bilinçaltı kodlarımız ve kalıplarımız sayesinde en iyi versiyonumuzun önündeki engel ne yazık ki biziz. Korkularımızı da hayatla aramızdan çıkarmak lazım elbette, gereksiz yere frene basmamak için.
SilÇok mutlu oldum, ben de teşekkür ederim :)
YanıtlaSil