Eveeeet....
Çok bildik bir hayatın içindeyim. Ama bunca zaman ayrı kaldığım, sadece birkaç günlüğüne geldiğim zamanlarda hissettiğim yoğun bir sevginin içindeyim. Malum yaşlar ilerliyor. Kıymetimizi daha çok anlıyor ve kaybetmek istemiyor anne-babalar. Yani en azından benimkiler öyle. Büyüdükçe değişiyor birçok şey. her şey değil ama :) Babam her an bir laf edecek diye tetikte bekliyor gibi hissediyorum. Ben ona kıyamıyorum ama. Kırmamak, saygısızlık etmemek için kelimelerime dikkat ediyorum. Sadece kendim için değil kardeşim için de tetikteyim. Ne yazık ki hakaret ederek, aşağılayarak dediklerini yaptırabileceğini, bizi kendince doğru olan şekilde şekillendirebileceğini, kendine ve topluma hayırlı birer birey yapabileceğini sanıyor. Sorun şu ki; biz öyle gaza gelmiyoruz. İltifat edip övseydi de gaza gelmezdik. Biz gazla çalışmıyoruz. Anlamadığım; ilk çocukta (yani bende) bu taktik işe yaramamış, bari ikinci de aynı taktiği uygulama ve bırak birimizin özgüveni, özsaygısı olsun. Neyse ki kardeşim benim kadar önemsemiyor dediği lafları. Unutabiliyor.
İlginç bir şekilde arada bizi başkalarına övüyor ve ben bilinçaltımda her sözünü hakaret olarak algılamaya kodlanmışım. 'Peki annen'? diye sorarsanız; annem kendi halinde biridir. Kendini bile sözlü olarak savunamazken beni nasıl savunsun! Babamın bana en çok psikolojik olarak savaş açtığı dönem annemin en kendiyle ve kardeşimle (o zaman kardeşim küçüktü) meşgul olduğu zamanlardı. Yani duymazdı, görmezdi beni. Bende o sözlerin bu kadar ciddi yaralar açacağını düşünemedi belki de. Şimdi öyle değil. Benden, benim için daha fazla çaba sarfetmediği için özür diledi. Artık sevecen ve ilgisi iki çocuğuna da eşit pay edilmiş durumda.
Babam artık o kadar eleştirmiyor neyse ki.
Çok olumsuz konuştum yine bir sürü.
Ne dersem diyeyim onlarla ilgili, ikisini de kaybetmek istemem. Allah onları kardeşimle benim başımızdan eksik etmesin.
Özlenmek güzel.
Bugün eşya yerleştirmekle geçti. Saç kurutma makinesi elimde patlayacaktı az daha bir de. Aman diyeyim dikkat edin.
Ve nihayet bilgisayardan bakıp düzenleme yapmaya çalıştım. Nolur düzelmiş diyin yazı büyüklüğü :)
Düzelmiş, düzelmiş:) En azından telefonda düzelmiş olduğunu görüyorum. Gazla çalışmıyorum lâfına çok güldüm. Bir şey unutma, babalar kızlarını çoook sever:) Hatalı davranışları olsa da...
YanıtlaSilUmarım bilgisayarda da düzelmiştir, ben de düzgün görünüyor.
SilGülmene sevindim, sonuçta üzerinden zaman geçmiş trajediye komedi denirmiş :) Allah sağlık versin gerisi hallolur. Keşke dediğin gibi olsaydı ama değil. Beni ne olursa olsun sevmesini çok isterdim fakat en küçük durumlarda bile gözlerinde, sözlerinde hep hayal kırıklığı ve güvensizlik vardı. Artık o bana güvenseydi dahi ben kendime güvenmiyorum. Yapacak birşey yok.
Yeni keşfettiğim güzel üsluplu bir blog daha! Hayatta maalesef böyle sorunlar çıkabiliyor, yaş gerçekten önemli bir etken. Büyüdükçe mi diyim, olgunlaşmayla mı diyim üzülmek yerine kabulleniş evresi geliyor.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim :)
SilHem dediğin gibi hem de yaşlandıkça biz ebeveynleri gibi olmaya başlıyoruz sanki :)
ben gazla çalışıyorum xD
YanıtlaSilO zaman hayırlı evlatsın :)
SilAh o babalar ne diyelim Allah akıl fikir versin inşallah ben öyle diyorum 😊😁zor ama biraz olsun 😊...bende bazen gaza geliyorum ya 😁 herşey gönlünce olsun inşallah canım benim sevgiler 😊🌸
YanıtlaSilAllah onlara daha fazla şevkat versin ki bize kıyamasınlar, kıramasınlar :)
SilHayırlı evlat gaza gelen evlattır :)
Bizler hayattan çok şey istemeyen insanlarız, inşallah hepimizin gönlünce olsun :)
ailem yapamazsın deyince tetikleniyorum hiçbi zaman kimsenin sözlerini önemsemem ama yapamadığımı değil yapmadığımı göstermek istiyorum. tabii bizim aramızda aşılmaz duvarlar var gündelik gaz kelimeleri değil söyledikleri.
YanıtlaSilHayatımda hiç tetiklenmedim. Yapamazsın dendikçe sindim, küstüm. Şimdi düşününce ne çocukça geliyor. Senin yaptığın gibi yapamadığımı değil bizzat yapmak istemediğimi gösterme cesaretim olsaydı belki yıllar heba olmazdı. Çocukların babalardan korktuğu bir aile benimki. Saygı=korku anlayışı vardı. Büyüdük neyse ki. Olan gençliğe oldu.
SilHepimizin dinlenmeye değer hikayelerimiz var. Anlatmak istersen bir gün aşılmaz duvarları okumak, seni daha yakından tanımak isteriz.
Aile candır. Yıllar geçtikçe bazı kalıplar değişiyor, geçmişteki yaralar bile tatlı birer maziye dönüşüyor. İyi ki de...
YanıtlaSilAile candır :) Ne dersek diyelim iyi ki varlar. Varlıkları yeter. İyi olsunlar, başımızda olsunlar yeter bize. Yeni yaralar açılmazsa evet tatlı bir mazi diyebiliriz :)
SilArtık başka bir boyutta baktığını anlıyorum cümlelerinden. Dolayısıyla... Artık o gibi şeylere yara bile demeyeceğini düşünüyorum. Dememeli de zaten, eminim böyle olacaktır. Zaman... Güzel...
SilKeşke dediğin gibi olsaydı ama değil, hala yara. Çünkü unutamıyorum o zamanki benin hissettiği yalnızlığı, sevilmeme hissini hala hatırlıyorum dün gibi. Zamanın bile silemeyeceği, unutturamayacağı kırgınlıklar var.
SilVe ben fena kinciyimdir, hayatta unutmam bana yapılanı. Kendimizi resetlesek güzel olurdu :)
Eminim babanın da niyeti sizde yaralar açmak değildir... Kendince iyi bir şey yapıyordur...
YanıtlaSilZamanla terazi daha çok dengeleniyor... Bak zaten dengelenmye başladığının da sinyallerini vermiş...
Mutlu olun inşallah ♥
Katılıyorum, kendince doğru olan çocuk büyütme yöntemi buydu.
SilEvet dengeleniyor gibi :)
İnşallah hepimiz çok mutlu olalım :)
Bazen aileler niyetleri kötü olmasa da ne yaptıklarını bilmiyorlar. Çocuk o anlamaz derler ama çocuk da olsa o da bir bilince sahip ve bence çocukların algısı yetişkinlerden daha fazla. O anlamaz diye düşündükleri çocuk her bir şeyi anlar yaa ama farkına varamıyorlar işte. Kötü niyet değil de bilinçsiz davranış ve kendi yetiştirilme tarzları etkili oluyor işte sonradan anlıyorlar bunu. Yaşları büyük diye insanların bilge ve müthiş olmasını bekliyoruz ama bazen onlar bizden daha çocuk daha bilinçsiz oluyor, kimse mükemmel değil ama yanlışlarını fark etmişlerse bu güzel bir şey. Güzel güneşli günler olsun :) bu arada yazı şeysin düzelmiş :)
YanıtlaSilİlk çocukta anlarım da ikinci çocukta da sebatla aynı davranışı anlayamam :)
YanıtlaSilSen öyle demiştin böyle demiştin deyince de 'olur mu öyle şey' demişti, tam krizlik bir andı benim için :) Neyseki daha sakin artık.
Anne-babalığın bir testi olmalıydı :)
Nihayet düzeltebildim :)
Teşekkürler ♥️
ay neyse hadiii demekki büyüdükçe biraz daha iyiler sana karşıı ya da sen eskisi gibi takmıyon belki good :) düzelmiş hıhıms :)
YanıtlaSilHer ikisi de doğru deepcim :)
Sil