Haftaiçi alarmla uyanılan günler daha anlamlı olabilir yalnız hisseden biri için.
Tatil günlerinde uyanıp anlamsızca etrafa bakınılır, yataktan çıkmaya üşenilir, basitçe hayat sorgulanır ve en nihayetinde zaruri ihtiyaçlar gereği, olmayan enerjinizle yataktan çıkarsınız. Yalnızlığı çoğunlukla severim evet ama insanın doğasına ters ve sevme nedenim frekansımın kimseyle tutmaması. Ya ben anormal gelirim onlara ya da onlar bana fazla normal görünür. Yediğimiz içtiğimiz mi bizi mahvetti bilmiyorum ama herkes mutsuz. Arada bir görüşülen arkadaşlarla kurulan samimiyetsiz diyaloglar en beteri. Kendimizi saklıyoruz herkesten. Herkes bizden iyi, bizden güzel ya da bizden şanslı sandığımız için iyi yönlerimizle karşılarında duruyoruz, birbirimizi kandırıyoruz. Aslında hepimiz kendimizden kaçıyoruz.
:) herkes senin gibi kii. yalnız olanlar, hissedenler, yalnız yaşayanlar öyledir işte, dediğin gibi, haftasonu öğlenlere dek uyunur yanii :) sonra da gelsin filmler diziler :) yine de yalnızlık en güzeliiii :) iyi bir spor veya tutkuyla sarılacak bir hobi olmalıııı :)
YanıtlaSilYalnızlığı sevsem de uzun süreli ve mecburi yalnızlık fobilerimden biridir. Yıllarca kendimi o kadar soyutladım ki artık etkileşimde olmak istiyorum. Tutkuyla sarılabileceğimiz bir hobi kesinlikle şart, katılıyorum.
YanıtlaSil